Vrijdag 7 maart, verzamelden we rond 13u met onze MU19. Een ritje van 300km, dit omdat we uitgenodigd waren door de Ramstein Royals om een krachtmeting uit te voeren.
Een 3tal uurtjes later werden we opgewacht op de parking aan het visitors-center. Ja zomaar kwam je hier niet binnen, eerst even wat regels overlopen (foto’s mogen niet overal, groep moet bijeen blijven en moet permanent begeleid worden). Ja hoor, streng zijn ze hier wel!
We konden pas inchecken in ons hotel (lees de sporthal) vanaf 20u, dus werden we eerst meegenomen naar het meest toeristische wat een Amerikaanse basis te bieden heeft…
De BX… een waar shoppingcenter, dat zelfs groter is dan het gekende Wijnegem. De meiden werden door Ailyne mee op sleeptouw genomen en op dezelfde moment werden de ouders getrakteerd op een toeristische rondrit doorheen de hele basis.
Sportcenter 1, sportcenter 2, cinema hier, bowlingbaan daar, ziekenhuis, golfterrein,…. Het blijft ongelooflijk wat hier allemaal te beleven valt!
Nog snel een hapje in de foodcourt, en daarna naar de Ramstein High School zelf.
We gingen binnen langs de zij-ingang, en het eerst wat ons opviel was de grootte van de sporthal. Alles is groot in Amerika, en dat weerspiegelt zich ook hier.
Coach Baxter stond ons vrolijk op te wachten en zorgde voor een warm onthaal.
Een rondleiding door deze spectaculaire school waar duidelijk de militaire cultuur heerst. Enorm interessant om dit eens van korter bij te kunnen beleven. Van modulaire lokalen tot dakterras. volledig afsluitbare “wijken”, zoals zij het noemen, in het geval van shooters die zouden binnendringen. Deze zaken worden wel heel serieus genomen hier, wij zouden ons dit niet kunnen voorstellen.
Tijdens de rondleiding kwamen ook de eerste tegenspeelsters binnen, ook zij wilden deel uitmaken van de “lock-in”, de overnachting in de sporthal zelf.
De grote mat van het wrestling-team lag er nog, en daarop werden de matjes uitgerold en de slaapzakken opengelegd.
Het duurde niet lang of de volleyballen werden bovengehaald en beide teams waren al wat aan het spelen onderling…
Wij, de ouders, hebben het tegen een uur of 10 voor bekeken gehouden, en zijn richting de beroemde Belgium Bar getrokken. De enige plaats op de basis waar onze Belgische trots geschonken wordt.
We hebben wel nog wat foto’s en video’s ontvangen, van nachtelijke fitness-oefeningen en verstoppertje doorheen de school. De sfeer zat er goed in!
De volgende ochtend starten we met een ontbijtje in de Belgium Bar, onmiddellijk gevolgd door de opwarming.
Even werd de opwarming stilgelegd, voor een eerbetoon aan de vlag. Een delegatie van de the military youth kwam binnengemarcheerd met 2 vaandels, naast de Amerikaanse vlag, hing onze driekleur er trots bij.
De nationale volksliederen werden afgespeeld, afgesloten door een applaus.
Ook kregen onze speelsters nog de officiele airforce drinkbeker overhandigd door deze delegatie, waarna we nog wat verder opwarmden.
Intussen mochten de ouders de marksman-range bezoeken. Hier werden verborgen talenten ontdekt...
Eindelijk brak de wedstrijd aan wanneer Coach Ray de scheidsrechterstoel beklom…
De wedstrijd startte voor beide teams sterk en redelijk gelijk opgaand… echter de schoonheidsfoutjes van de Royals maakten dat ze uiteindelijk tekort schoten, we noteerden 19-25 voor Balen.
In de tweede set, schakelden we over naar een hoger tempo, en daar kwam onze sterkte duidelijk naar boven, onze aanvallen kwamen werden mooi verdeeld en onze aanvallen kwamen steeds aan een sneller tempo, duidelijk iets wat Ramstein niet gewend was. Af en toe kwam er toch een mooie verdediging of een knaller van een aanval, maar helaas voor hen, was dit niet voldoende. 2e set eindigde dan ook met 18-25
In de 3e set leek het wel of ze de moed wat opgegeven hadden, en startten we met een 8-0 voorsprong…. Hiervan terugkomen was zo goed als onmogelijk. Het resultaat stond er dan ook: 7-25
BELGIUM – USA: 3-0 !
Dat de teams elkaar goed konden vinden was duidelijk, beiden wilde nog een extra setje spelen,… Dit werd dan ook nog snel gedaan, want het eten stond al klaar!
De Amerikaanse gastvrijheid was overduidelijk, een uitgebreide taco-bar werd ons hier aangeboden door de ouders van de tegenploeg als afsluiter.
Nog een kort woordje van bedanking, en hopelijk kunnen we dit nog eens overdoen, eventueel in Balen zelf.
Deze ervaring nemen ze ons alvast niet meer af!
